Never a dull moment.

Zondag 3 november

Hoewel ik besloot jullie even niet te overladen met mijn verhalen moet ik deze toch kwijt, omdat wij echt altijd iets bijzonders meemaken.

Vanmorgen werd ik wakker om pakweg half acht, geschreeuw van een kind.
Mijn eerste gedachte was verdomme nu al, alsof ik nog in Hoek van Holland zat met die kutspeeltuin voor de deur, ik probeerde te slapen maar al snel werd het gegil en gehuil van meerdere stemmen dan van alleen een kind. Kortom ruzie bij de buren, slaap over dus dan maar koffie. Opa knorde lekker door want is doof of selectief doof😜verzin het. Ik ging buiten zitten met mijn bakkie en korte tijd later kwamen de buren naar buiten in een wolk van wiet luidruchtig ruziënd met twee huilende kids in hun kielzog, beiden zichtbaar onder invloed van dope, zich niets aantrekkend van de kinderen. Met een blik op mij zei de kledder tegen haar plakplaatje; so you see what you did now? Even the neighbour is outside and saw how you are to us. Hij vertrok naar binnen en enige tijd was het rustig. De rust duurde niet lang, binnen no time werd de ruzie erger, alles vloog in het rond zowel binnen als buiten. Wij probeerden de kinderen naar onze tuin te halen maar logisch ze wilden “thuis” blijven bij pappa en mama. Krijn vroeg of ze wisten wat er was....het kleine meisje zei..she is mad! Vervolgens sloot hij zich in en zij en haar kinderen konden niet meer naar binnen. Geen kleding, geen geld niets! Vervolgens bedacht de blonde Barbypop dat ze de ramen maar in ging slaan met een rolschaats. Inmiddels hing iedereen over de balkons en. Niemand deed iets😡 dus wij vroegen Spaanse mensen de politie te bellen en die kwamen na......45 minuten om te zeggen wij bellen een slotenmaker😢😢w.t.f . Na enige uren nog geen slotenmaker en die kwam niet meer ook. Inmiddels donker en fris in zomerkleding wilde ze naar buiten, maar in een goed beveiligde omgeving als het onze, kun je zonder sleutels of code er niet in...maar ook niet uit! Ze vroeg ons omdat ze morgen een vlucht naar huis hadden of wij haar bij de Engelse Supermarkt konden brengen dan zocht ze daar hulp. En zo geschiedde! De rust is terug, zij zijn weg, wij deden wat we konden, maar ons mooie sprookje was voor even grof verstoord, KUT drugs, arme schapies😥😥 maar aan mij blijft knagen......hoe zou het nu zijn?